یک اختلال خواب که با زوال عقل ارتباط دارد

به گزارش همشهری آنلاین این اختلال که «اختلال رفتاری خواب REM» یا RBD نام دارد، حدود یک درصد جمعیت عمومی را در سراسر جهان مبتلا می‌کند و شیوع آن در افراد بالای ۶۵ سال بیشتر و حدود ۲ درصد است.

هر شب، شما چهار تا پنج چرخه خواب را از سر می‌گذرانید که هر چرخه که حدود ۹۰ تا ۱۱۰ دقیقه طول می کشد، خودش دارای چهار مرحله است. مرحله چهارم در این چرخه‌ها خواب ‌REM است.

خواب REM فقط۲۰ تا ۲۵ درصد از کل خواب را شامل می شود، اما نسبت آن در هر چرخه خواب در طول شب افزایش می یابد. در طول خواب REM، ریتم مغز شما شبیه به زمانی است که بیدار هستید، ماهیچه های شما تون خود را از دست می دهند، بنابراین نمی توانید حرکت کنید، و چشمان شما در حالی که بسته هستند، زیر پلک‌ها به سرعت حرکت می کنند. این مرحله خواب، اغلب با انقباضات عضلانی و نوسانات در تعداد تنفس و فشار خون شما همراه است.

رویاها عملی می‌شوند

اما فردی که دارای اختلال رفتاری خواب REM است، رویاهای خود را عملی می کند. به دلایلی که به درستی معلوم نیست، محتوای رویا در این عارضه به دلایلی که به درستی معلوم نیست، معمولاً خشن است – بیماران گزارش می‌دهند که تحت تعقیب قرار می‌گیرند یا از خود دفاع می‌کنند، و هنگامی که می‌خوابند فریاد می‌زنند، ناله می‌کنند، جیغ می‌زنند، لگد می‌زنند، مشت می‌پرانند و کتک می‌زنند.

افراد مبتلا به علت حوادثی که در حین تکان خوردن در حین خواب رخ می‌ٔهد، ممکن است جراحاتی ببینند، از جمله بیماران ممکن است از تخت بیفتند یا به طور تصادفی به شریک زندگی خود آسیب برسانند. حدود ۶۰ درصد از بیماران و ۲۰ درصد از شرکای تخت افراد مبتلا به این اختلال در هنگام خواب آسیب می بینند.

آزمایش‌های مناسب، از جمله مطالعه خواب (پلی‌سومنوگرافی) برای تعیین اینکه آیا بیمار دارای اختلال رفتاری خواب REM است، یا اختلال خواب دیگری مانند قطع تنفس انسدادی حین خواب دارد، مورد نیاز است

اختلال رفتاری خواب REM می تواند در هر سنی رخ دهد، اما علائم معمولاً در دهه ۴۰ تا ۵۰ زندگی شروع می شود.شایع‌ترین علت اختلال رفتار خواب REM در افراد کمتر از ۴۰ سال مصرف داروهای ضدافسردگی است. این اختلال در بیماران‌ جوان‌تر مردان و زنان را تقریباً به طور مساوی مبتلا می‌کند، اما پس از ۵۰ سالگی، این اختلال در مردان شایع‌تر است.

رابطه با اختلال‌های تحلیل‌برنده مغز

سازوکار ایجادکننده این بیماری به خوبی شناخته نشده است. در برخی موارد اختلال رفتاری خواب REM، نمی توان علت روشنی را شناسایی کرد. در موارد دیگر، این اختلال ممکن است ناشی از علتی خاص باشد، مانند قطع تنفس انسدادی حین خواب، نارکولپسی یا حمله خواب، اختلالات روانپزشکی، استفاده از داروهای ضد افسردگی، اختلال‌های خودایمنی و ضایعات مغزی که به مناطقی از بافت مغز آسیب زده‌اند.

اختلال رفتاری خواب REM در هر دوی این شکل‌ها ممکن است با سینوکلئینوپاتی‌ها (synucleinopathy)، گروهی از اختلال‌های عصبی که در آنها تجمع پروتئین α-سینوکلئین در سلول‌های مغز رخ می‌دهد، مرتبط باشد. شایع ترین این اختلال‌های تحلیل‌برنده عصبی بیماری پارکینسون است. از جمله اختلال‌های دیگر می‌توان به «زوال عقل با اجسام لویی» (نوعی از زوال عقل که اختلال حافظه زودرس در آن رخ نمی‌دهد)، ار اشاره کرد. اختلال رفتاری خواب REM ممکن است مقدم بر این بیماری ها باشد یا در هر زمانی از روند آنها رخ دهد.

اختلال رفتاری خواب REM ممکن است اولین علامت بیماری پارکینسون یا زوال عقل با اجسام لویی باشد.

در حال حاضر، هیچ درمان تایید شده ای برای جلوگیری از شروع این بیماری های عصبی در افراد مبتلا به اختلال رفتاری خواب REM وجود ندارد. با این حال، داروهایی مانند ملاتونین و کلونازپام ممکن است علائم را بهبود بخشند. ما همچنین باید اقداماتی را برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی انجام شود، مانند خارج کردن اشیاء شکستنی از اتاق، محافظت از پنجره‌ها و پوشاندن کف اتاق با پوشش‌های نرم.