داروهای کاهنده وزن خطر سرطان را هم در دیابتی‌ها کم می‌کنند

به گزارش همشهری آنلاین وزن اضافی بدن می‌تواند خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها را افزایش دهد و پژوهشگران را به این فکر انداخته است که آیا داروهای پرفروشی مانند ویگووی و اوزمپیک و زپباوند آیا می‌توانند نقشی در پیشگیری از سرطان داشته باشند یا خیر.

اکنون یک بررسی بر روی ۱۷۰،۰۰۰ پرونده بیمار نشان می‌دهد که خطر دچار شدن به سرطان‌های مرتبط با چاقی در بزرگسالان مبتلا به دیابت که این داروهای جدید را مصرف می‌کنند، در مقایسه با افرادی که از دسته دیگری از داروهای دیابت که با کاهش وزن مرتبط نیستند، استفاده می‌کنند، اندکی کمتر است.

دکتر ارنست هاوک از مرکز سرطان ام دی اندرسون در هوستون تگزاس که در این بررسی نقشی نداشت، گفت: «این فراخوانی برای دانشمندان و محققان بالینی است تا در این زمینه کار بیشتری انجام دهند تا واقعاً این موضوع را اثبات یا رد کنند.»

این داروهای جدید با نام آگونیست‌های گیرنده GLP-1 داروهای تزریقی هستند که برای درمان دیابت استفاده می‌شوند و برخی از آنها نیز برای درمان چاقی تأیید شده‌اند. این داروها با تقلید اثر هورمون‌های روده و مغز، اشتها و احساس سیری را تنظیم می‌کنند. البته این داروها در همه افراد موثر نیستند و همچنین می‌توانند عوارض جانبی از جمله حالت تهوع و درد معده ایجاد کنند.

از طرف دیگر این نوع بررسی نمی‌تواند رابطه سببی یا علی و معلولی را اثبات کند، اما یافته‌ها به ارتباطی اشاره دارند که ارزش بررسی بیشتر دارد. بیش از دوازده نوع سرطان با چاقی ارتباط دارند.

پژوهشگران در این بررسی داده‌های ۴۳ سیستم بهداشتی در آمریکا را برای مقایسه دو گروه تجزیه و تحلیل کردند: افراد چاق و دیابتی که داروهای GLP-1 مصرف می‌کردند و افراد دیگری با شرایط مشابه که داروهای ضد دیابت دیگر مانند سیتاگلیپتین مصرف می‌کردند. دو گروه از نظر اندازه برابر بودند و از نظر سایر ویژگی‌ها با هم مطابقت داشتند.

پس از چهار سال، افرادی که داروهای GLP-1 مصرف می‌کردند، در مقایسه با افرادی که نوع دیگری از داروی دیابت را مصرف می‌کردند، ۷ درصد خطر ابتلا به سرطان مرتبط با چاقی و ۸ درصد خطر مرگ به هر دلیلی کمتری داشتند. در گروه GLP-1، ۲۵۰۱ مورد جدید سرطان مرتبط با چاقی در مقایسه با ۲۶۷۱ مورد در گروه دیگر وجود داشت.

این اثر در زنان مشهود بود، اما در مردان از نظر آماری معنی‌دار نبود. این بررسی نتوانست علت این تفاوت میان زنان و مردان را توضیح دهد، اما ممکن است تفاوت در غلظت دارو در خون، کاهش وزن، سوخت‌وساز یا هورمون‌ها در این امر نقش داشته باشد.