تلفیق هنرمندانه واقعیت و تخیل در فیلم باغ کیانوش

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری سلامت(طبنا)،محمدجواد فراهانی منتقد سینما و استاد دانشگاه پیرامون موضوع فیلم باغ کیانوش گفت: فیلم باغ کیانوش مولفه‌های بسیار دقیقی در جهت ساختار فیلم‌نامه دارد.

وی با بیان اینکه کارگردانی بسیار خوب فیلم باغ کیانوش را نمی‌توان نادیده گرفت افزود: موضوعی وجود دارد که فیلم را به یک تجربه خاص و اصیل تبدیل می‌کند و آن هم تلفیق دقیق واقعیت و تخیل است. منظور ما از تخیل سازوکاری است که فیلم‌ساز از آن استفاده کرده و از خلاقیت خود بهره می‌گیرد و زاویه دیدی به واقعیت می‌دهد که آن زاویه دید یک امر خاص است.

فراهانی تصریح کرد: مخاطب وقتی در برابر این فیلم قرار می‌گیرد تحسین می‌کند و می‌گوید این شخصیت‌ها برای من ساخته شده‌اند و برای من خاص هستند. منظورمان از ترکیب واقعیت و خیال چنین چیزی است. تخیل حتماً محصول فیلم‌های علمی تخیلی نیست. فیلم کاملاً واقعی است؛ اما ذهنیت نوجوانان در آن بازتاب داده می‌شود.

 منتقد سینما اظهار کرد: فیلم باغ کیانوش در راستای استعداد و نیروی بالقوه نوجوانی است که آماده به جنگ است نوجوانان هر لحظه آماده‌اند که خودشان مسئولیت بر عهده بگیرند و در مقابل دشمن ایستادگی کنند. ما سلسله رویدادهایی در فیلم داریم که یک سری شخصیت و نوجوان در فیلم ساخته شده که آماده مسئولیت‌های بزرگی هستند.

فراهانی در مصاحبه با رادیو گفتگو با اشاره به اینکه فیلم تضادی بین هدف خودآگاه و نیاز ناخودآگاه شخصیت‌ها ایجاد می‌کند مطرح کرد: هدف خودآگاه مشترک همه ابتدای فیلم این است که موز را به دست بیاورند؛ اما باگذشت فیلم دغدغه آنها تغییر می‌کند و به دنبال گیر انداختن عراقی‌ها هستند و این همان نیاز ناخودآگاه است. فیلم‌های خوب تاریخ سینما به لحاظ روایی همیشه این تضاد را دارند و در این فیلم این موضوع در راستای مقاومت است.

 وی با بیان اینکه این موضوع در بستر یک فیلم‌نامه درست و اصولی شکل می‌گیرد گفت: رویا پردازی در این فیلم در واقع همان نیروی بالقوه نوجوانان است. برنده مسابقه شخص خاصی نیست؛ بلکه همه هستند که نیرویی را در خود کشف کردند و می‌توانند هر موقع خواستند آن را از بالقوه خارج کرده و بالفعل کنند.

فراهانی گفت: در سریال‌های خارجی در مورد نوجوانان موضوع را همواره به سمت نیازهای دوره بلوغ هدایت می‌کنند درصورتی‌که در کشور ایران و فرهنگ ما این موضوع متفاوت است. رسالت فیلم این است که به ما تجربه جدید از زیست شخصیت را بدهد.

منتقد سینما افزود: تصویر فیگورال تصویری در داخل اثر نمایشی و فیلم است که فارغ از فضای روایت فضای روایت را جوری می‌شکند که ما در لحظه با آن ارتباط برقرار می‌کنیم. فیلم باغ کیانوش یک صحنه بسیار خوب از لحاظ کارگردانی و میزانسن دارد. جمعی که متوجه می‌شوند خلبان دومی در کار است سینا این موضوع را با کیانوش در جریان می‌گذارد و دوستان هم هستند و هیچ‌کس حرفش را باور نمی‌کند. در آن لحظه شخصیت دختربچه با یک بیسیم وارد می‌شود کارگردانی این صحنه به‌قدری درست است که از دل این صحنه ما از طریق میزانسن به تقابل جمع و فرد پی می‌بریم. گویا صحنه زنده‌ای از فیلم با ما ارتباط برقرار می‌کند.

فراهانی در آخر با بیان اینکه گروه فنی اثر در فیلم باغ کیانوش به این فکر نکرده‌اند که فقط یک شخصیت بسازند و همه شخصیت‌ها ساخته شده‌اند گفت: ما در آداب فرهنگی و دینی خودمان اهمیت به جمع را می‌بینیم. هنرمند نیز اگر دغدغه درستی داشته باشد و هنرمندانه به این موضوع اهمیت بدهد مخاطب ارتباط‌جمعی را دوست خواهد داشت. دیدن فیلم خوب و باکیفیت باغ کیانوش در سینما را به همه توصیه می‌کنیم.