لزوم تشکیل صندوق ویژه حوادث سوختگی در کشور/ کمبود ۱۲۰۰ تخت سوختگی در کشور

تهران پزشکی: دکتر محمد جواد فاطمی در این باره اظهار کرد: دستگاه ها، صنایع و سازمان های مختلف مانند دخانیات، وزارت نیرو، نفت و صنعت می توانند در تشکیل صندوق حوادث سوختگی، مشارکت کنند تا سوختگی و بیماران، حمایت شوند. 

وی با بیان اینکه در قبوض برق و گاز، بهایی تحت عنوان حوادث از مشترکان دریافت می شود، افزود: پرداختی های قبوض برق و گاز از سوی مشترکان لازم است در یک صندوق، جمع و برای حمایت از بیماران سوختگی هزینه شود اما در حال حاضر اطلاعی در مورد این وجوه دریافتی در قبوض و نحوه هزینه کرد آنها نداریم. 

کمبودهای تخت سوختگی در کشور

وی از وجود یک هزار و ۳۵۰ تخت سوختگی در کشور خبر داد و گفت: طبق برآوردی که وزارت بهداشت در سال ۹۴ داشت، تعداد تخت های سوختگی در کشور باید حداقل ۲ هزار و ۵۰۰ تخت سوختگی باشد که در حال حاضرحداقل یک هزار و ۲۰۰ تخت سوختگی نیاز داریم.

دکتر فاطمی با اشاره به کمبود تعداد تخت های بخش های ویژه سوختگی(BICU) در کشور، اظهار داشت: بر اساس برآوردهای وزارت بهداشت باید در کشور حداقل ۴۵۰ تخت BICU داشته باشیم که در حال حاضر تعداد این تخت ها، ۱۵۰ تخت است. 

وی افزود: در برنامه های اول و پنجم توسعه مقرر شده بود که ۱۰ درصد تخت های بیمارستان های عمومی کشور باید به بیماران اعصاب و روان و سوختگی اختصاص یابد چون اکثر بیمارستانها تمایل به داشتن این بخش ها ندارند، اما این تکلیف قانونی، هیچ زمانی اجرایی نشد. 

بهترین کار ایجاد بخش های سوختگی در بیمارستان های عمومی است

رییس سابق بیمارستان حضرت فاطمه(س) تهران با بیان اینکه بهترین کار این است که بخش های سوختگی در بیمارستان های عمومی باشد، گفت: بیمار سوختگی فقط با مشکل سوختگی به بیمارستان مراجعه نمی کند و گاهی این افراد از ارتفاع سقوط می کنند و با شکستگی اندام ها و یا ستون فقرات روبرو هستند و یا بیماریهای زمینه ای مانند بیماری های قلبی یا دیابت دارند و یا در روند درمان، دچار خونریزی گوارشی می شوند.

وی اضافه کرد: همه بیماران سوختگی فقط به تخصص جراح سوختگی نیاز ندارند، بلکه سوختگی، یک بیماری است که ارگان های مختلف را درگیر می کند و نیاز به متخصص های مختلف از جمله تغذیه، قلب و عروق، ارتوپدی، جراحی پلاستیک و گوارش نیاز دارد که در بیمارستان های تک تخصصی، حضور متخصصان مورد نیاز رشته های دیگر ممکن است امکان پذیر نباشد، بنابراین بهتر است بخش سوختگی در بیمارستانهای عمومی باشد. 

دکتر فاطمی از کمبود فعالیت بخش‌های سوختگی در برخی از مراکز استان‌ها خبر داد و گفت: در بسیاری از این مراکز، وضعیت بخش‌های سوختگی مناسب نیست. تنها در چند استان این بخش‌ها شرایط بهتری دارند، اما حتی این مراکز نیز با مشکلات جدی مواجه هستند و به دلیل عدم تخصیص منابع مالی کافی، درمان‌ها نتایج مطلوبی نداشته است.

چرا در زمینه سوختگی، انجمن خیریه و حمایتی چندانی نداریم؟

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اینکه در بیماری‌های مختلف مانند سرطان، بیماران از اقشار مختلف جامعه شامل اقشار ضعیف و افراد با درآمد بالا هستند، گفت: بیماران با توان مالی بالا، تمایل دارند در هنگام مواجهه با بیماری، انجمن‌های خیریه و حمایتی برای اقشار ضعیف ایجاد کنند. اما در حوزه سوختگی، به دلیل اینکه بیشتر بیماران از اقشار ضعیف جامعه هستند، تاکنون انجمن خیریه و حمایتی قابل توجهی در این زمینه شکل نگرفته است.

وی گفت: انجمن ققنوس، اولین انجمنی است که پس از سه انجمن که موفقیت چندانی نداشت، تشکیل شده و ققنوس، تنها انجمن سوختگی فعال و موفق است که از سال ۹۴ تشکیل شده که توانسته فعالیت خود را استمرار دهد و خوشبختانه خیرین خوبی نیز به آن پیوسته اند، اما کار در حوزه سوختگی، دشوارتر از انجمن ها و خیریه های حمایتی مربوط به سایر بیماریهاست. 

دکتر فاطمی تاکید کرد: انجمن ققنوس برنامه بیشتر در جهت افزایش مسئولیت اجتماعی، آگاه کردن مسئولان، پیشگیری از سوختگی و حمایت از بیماران سوختگی با حفظ احترام آنها فعالیت می کند و این انجمن تاکنون حتی یک عکس بیماران سوختگی را برای جمع آوری کمک های مالی و ایجاد حس ترحم و دلسوزی بین مردم، پخش نکرده است.

وی افزود: در کنار انجمن ققنوس، موسسه مردم نهاد یا انجمن زنو فعالیت می کند که در زمینه سوختگی فعال است و به رهیدگان سوختگی در زمینه ایجاد توانایی در بیماران، بازگشت به زندگی عادی و حمایت های روانی و آموزشی فعالتی می کند. 

در تقسیم و توزیع منابع وزارت بهداشت به سوختگی توجه چندانی نمی شود

رییس انجمن ققنوس با بیان اینکه تقسیم و توزیع منابع در وزارت بهداشت بر اساس قدرت افرادی است که در زمینه های مختلف کار می کنند، گفت: بار بیماریها که مهمترین نکته در هزینه های تحمیلی بیماریهاست، معیار خوبی برای توزیع منابع است، اما به سوختگی توجه چندانی نمی شود، چون لابی قدرتمندی در این زمینه وجود ندارد و اغلب بیماران از اقشار ضعیف و بی بضاعت جامعه هستند و این باعث می شود زبان گویا، رسا و قدرتی برای اختصاص منابع وجود نداشته باشد. 

وی ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر تخت های سوختگی در کشور ناکافی است، اما به توسعه آن توجهی نمی شود. آخرین بیمارستان سوختگی در تهران سال ۱۳۴۱ ساخته شده و بیمارستان سوختگی جدید که احساسی و به دنبال بروز یک حادثه، ساخت آن از سال ۸۰ شروع شده، پس از ۲۳ سال هنوز ناتمام است و مشخص نیست چه زمانی تکمیل و آماده بهره برداری می شود. 

دکتر فاطمی با اشاره به غیراستاندارد بودن برخی بیمارستانها و بخش های سوختگی در کشور، گفت: متاسفانه بیمه ها پوشش مناسبی برای بیماران سوختگی ندارند و بسیاری از اقلام مورد نیاز بیماران سوختگی، پوشش بیمه ای کافی ندارد و آنها مجبورند از بازار آزاد و با قیمت بالا تهیه کنند و خدمات حمایتی به بیماران سوختگی بسیار اندک و پانسمان های نوین گران است و اغلب بیماران توان تهیه آنها را ندارند. 

انتهای پیام