نحوه رفتار با افراد خودشیفته چگونه باشد بهتر است؟

به گزارش همشهری آنلاین، این فرد ممکن است یکی از اطرافیان شما، یک دوست قدیمی، یا حتی یکی از اعضای خانواده‌تان باشد. چنین ویژگی‌هایی معمولاً نشانه‌هایی از شخصیت خودشیفته هستند.

افراد خودشیفته معمولاً اعتمادبه‌نفس بیش از حد، نیاز شدید به تحسین و در بسیاری از موارد، عدم همدلی با دیگران دارند. اما برخلاف تصور رایج، همه افراد خودشیفته الزاماً بد ذات یا آزار دهنده نیستند؛ بلکه مشکل اصلی، چگونگی تعامل با آن‌هاست. اگر نتوانید ارتباطی درست و آگاهانه با این افراد برقرار کنید، ممکن است خود را درگیر بازی‌های روانی، فرسایش عاطفی یا احساس بی‌ارزشی ببینید.

در این مطلب از همشهری آنلاین، به‌صورت جامع و کاربردی بررسی خواهیم کرد که چطور با افراد خودشیفته برخورد کنیم. ابتدا نشانه‌های خودشیفتگی را بهتر می‌شناسیم، سپس روش‌های ارتباط مؤثر با این افراد را بررسی می‌کنیم و در نهایت یاد می‌گیریم که چگونه از خود در برابر آسیب‌های احتمالی محافظت کنیم.

شناخت دقیق افراد خودشیفته

اولین قدم برای رفتار صحیح با افراد خودشیفته، شناخت دقیق این شخصیت است. اگر ندانید با چه نوع شخصیتی مواجه هستید، نمی‌توانید واکنشی متناسب نشان دهید.

افراد خودشیفته معمولاً دارای ویژگی‌های مشترکی هستند که در طول زمان قابل‌شناسایی است. آن‌ها ممکن است در ابتدا جذاب، با اعتمادبه‌نفس و کاریزماتیک به نظر برسند، اما به‌مرورزمان نشانه‌های رفتاری خاصی نمایان می‌شود.

بیشتر بخوانید: چطور بفهمیم فردی خودشیفته است؟ | ۶ رفتار پنهان خودشیفتگان کاریزماتیک

نشانه‌های رایج خودشیفتگی عبارت‌اند از:

• احساس برتری دائمی: این افراد خود را بالاتر از دیگران می‌دانند و معتقدند شایسته بهترین چیزها هستند، حتی بدون زحمت کشیدن.
• نیاز شدید به تایید و تحسین: آن‌ها دائماً به دنبال تایید گرفتن از دیگران هستند و در نبود آن دچار بحران اعتمادبه‌نفس می‌شوند.
• عدم‌پذیرش انتقاد: کوچک‌ترین انتقاد را تهدیدی علیه خود می‌دانند و اغلب واکنشی تند، تدافعی یا تحقیرآمیز نشان می‌دهند.
• کمبود همدلی: درک احساسات و نیازهای دیگران برایشان دشوار است یا آن را بی‌اهمیت می‌دانند.
• کنترل‌گری یا رفتارهای دست‌کاری‌شده: برای رسیدن به اهدافشان ممکن است از تکنیک‌هایی مثل گَس‌لایتینگ (شک‌ پراکنی ذهنی)، مظلوم‌نمایی یا دادن احساس گناه استفاده کنند.